Marina brengt verse lucht in de les

‘’Ik heb een knobbel voor talen en ben met lesgeven als een vis in het water.’’ – Marina

In de jazzbuurt van Leidsche Rijn staat het huis van Marina Meltsova. Ze ontvangt me met koffie en een schaaltje kruidnoten. Marina (1982) kijkt als Russin met een frisse blik naar Nederland en onze cultuur. Eén van de eerste dingen die haar opviel als moeder was dat kinderen hier zo lang in de luiers lopen. ‘’In Rusland zijn kinderen zindelijk voor het eerste jaar.’’ Echt?? Ze legt uit dat het niet zo vreemd is omdat kinderen daar niet naar de opvang mogen met een luier om. Dus Russische moeders zetten alles op alles om hun kind zindelijk te krijgen. Ze gaan er zelfs ’s nachts meerdere keren hun bed voor uit, laten de kraan lopen en zo leren de kleintjes plassen vanuit een reflex. Marina: ‘’Dat is echt een verschil met Nederland, hier worden kinderen zindelijk met hun hoofd. Ze moeten het potje begrijpen.’’

In 2017 komt ze in aanraking met ‘Eigen Kracht’ van Taal Doet Meer. Via het project volgt ze sollicitatietrainingen. Marina heeft een voorsprong in de taal en spreekt een aardig mondje Duits omdat ze daar studeerde. ‘’Taal is je wapen, dat hoorde ik vaak in Duitsland. Taal is de toegangspoort tot alles. Duitsers hebben altijd respect voor het feit dat je de taal spreekt. Ik had geen angst om fouten te maken. In het begin hier in Nederland spraken mensen Nederlands tegen mij en ik praatte terug in het Duits.’’

 Fouten durven maken

Marina heeft vrouwen in haar groep die bang zijn om fouten te maken. Dan gaan ze iets in het Engels uitleggen. ‘’In onze groep zit een Iraakse vrouw die altijd Engels spreekt. Ik zeg dan: niet bang zijn! Wij gaan samen praten en we helpen je als je een woord niet weet. We zijn met elkaar. Zij voelt zich nu veilig bij ons en durft nu te spreken en dingen te vragen. Ik ben daarin een motivator. Het gaat erom dat je elkaar met respect behandelt.’’

Marina is docent in hart en nieren en heeft liefde voor de taal. In 2019 werd Marina assistent docent Nederlandse taal bij NL Educatie en leerde de Nederlandse taal aan mensen met een buitenlandse achtergrond. ‘’Ik haal plezier uit iemand onderwijs geven, dan voel ik me als een vis in het water. Je mag fouten maken. Ik wil mensen steunen om de taal te leren spreken, het is belangrijk voor werk, voor alles eigenlijk. Taal is een sleutel tot alle deuren.’’

‘’Ik wil verse lucht brengen in de lessen. Niet volgens het boekje. Levende taal vind ik belangrijk.’’ – Marina

Marina samen met haar dochter

Verse lucht brengen

Marina en haar collega werken met lesmateriaal van Taal Doet Meer. Elke keer behandelen ze een thema. De eerste les doen ze spelletjes met elkaar. Eigenlijk vindt Marina de thema’s maar bijzaak. ‘’Het gaat om de taal en buitenlandse vrouwen stimuleren om de Nederlandse taal te spreken. Wat ik leuk vind aan onze groep is dat er alleen in het Nederlands wordt gesproken. Mijn collega komt uit India en alle deelnemers komen uit verschillende landen. Soms gaat het over opvoedingsproblemen, maar dat is niet waar het om gaat. Bij vragen weet ik waar vrouwen terecht kunnen omdat ik veel ervaring heb opgebouwd de afgelopen jaren.’’

Marina heeft een creatieve inslag in het lesgeven. Ook al is het lesmateriaal de basis, ze geeft er haar eigen draai aan. ‘’Ik wil verse lucht brengen in de lessen. Niet volgens het boekje. Levende taal vind ik belangrijk. Zo vraag ik elke moeder naar hun favoriete spelletjes. Want als mensen iets leuk vinden, gaan ze open. Ik wil niet dat mijn lessen saai worden. We bespreken het zinnetje ‘1, 2, 3….8, 9, 10, wie niet weg is, is gezien.’ Begrijp je zo’n zinnetje? We hebben het over tikkertje en verstoppertje.’’

Openheid

Haar eigen openheid is een belangrijke eigenschap. Dat waardeert ze ook aan Nederland. Marina leert nog elke dag. Ook van haar dochter Hanna. ‘’Mijn dochter heeft een Afrikaanse vader en een Russische moeder maar ze spreekt vloeiend Nederlands. Haar woordenschat is groter dan de mijne. Bij mij thuis is ook iemand van de VoorleesExpress geweest die Hanna boekjes voorlas toen ze klein was. Ik vind Taal Doet Meer een goed initiatief. In Utrecht zijn veel buitenlandse mensen die behoefte hebben aan steun bij de taal. Alles is gratis. Huiswerkbegeleiding, sollicitaties, het Taalcafé, het is een hele mooie organisatie die verbinding maakt tussen Nederlanders en anderstaligen.’’

Ik neem afscheid van Marina en bedank haar voor haar verhaal. Buiten komt de regen met bakken uit de hemel. Het blijft wel Nederland.

Dit interview is geschreven door Els Vegter, zij is freelance schrijver/journalist en beeldend kunstenaar in Utrecht: elsvegter.nl