Tineke: “Zwetende handjes tijdens de intake”
“Deze week had ik een intake-gesprek met een dame die graag taalles wil. Het kostte wat moeite om een afspraak met haar te maken; ik denk dat ze niet graag de telefoon opneemt als er een onbekend nummer verschijnt. Maar uiteindelijk is het gelukt. Vandaag komt ze naar de bieb, zodat we elkaar kunnen ontmoeten.”
Het is duidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt. Ik probeer haar gerust te stellen: vertel haar wat we gaan doen, dat ik iets zal vertellen over de taallessen en dat we haar gegevens zullen aanvullen. Dat is prima. Maar als ik dan vertel dat we ook een klein testje gaan doen om te kijken in welke groep ze het beste past, schiet ze verder in de stress.
“Het is duidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt”
Meer dan ze denken
Ik leg uit dat het helemaal niet een kwestie is van juiste of foute antwoorden, maar dat het goed is om te kijken wat ze allemaal kan en weet. Zodat ze niet in een groep komt die te makkelijk voor haar is, maar ook niet in een groep waar alles te moeilijk is.
Als we samen even de tijd nemen om met elkaar te praten, gaat de rest eigenlijk vanzelf. Het leuke is dat vooral nieuwe deelnemers, die zich zorgen maken of ze het allemaal wel kunnen, vaak verrassend goed kunnen antwoorden op de vragen. Ze kunnen en weten veel meer dan ze denken. Dat laat ik ze natuurlijk goed weten en dan zie je ze verbaasd kijken. Meen ik dat nou?
“Vooral dat woordje ‘aanwinst’ maakt me happy”
Aanwinst
Ik laat de taalcoach weten dat er een nieuwe deelnemer komt in de groep. Die neemt contact op om haar welkom te heten en uit te nodigen voor de volgende bijeenkomst. En wat me dan helemaal blij maakt, is als ik soms weken later een appje of mailtje krijg, waarin ik lees dat de nieuwe deelnemer helemaal past in de groep en een echte aanwinst is.
Vooral dat woordje ‘aanwinst’ maakt me happy: want dat betekent dat de deelnemer niet alleen dingen leert in de groep, maar ook bijdraagt!
Zinvolle bijdrage
Dat is het mooie van taalcoaching: behalve dat je individuele mensen helpt om hun taal te verbeteren, ontstaat er ook een wisselwerking waarin we van elkaar leren. En ik mag daar als coördinator een bijdrage aan leveren!
De dame waar dit verhaaltje mee begon, gaat volgende week voor de eerste keer naar haar groep. Ik hoop dat ze er helemaal past en gaat genieten van de ontmoeting en het leren.
* Deze column is geschreven door Tineke Zwarts, coördinator bij Taal Doet Mee
Word ook vrijwilliger!
Wil je net als Tineke bijdragen aan de toekomstkansen en positie van taalleerders in de Utrechtse samenleving? Wordt ook vrijwilliger bij Taal Doet meer! Als coach, mentor of coördinator help je mensen sterker te staan in onze mooie stad. Voor meer info, check onze vacatures.
Lees meer verhalen





